« خون شد » ، رایحه ای از قیصر و گوزنها

فضلی در یک شب  ، می آید ، با آمدنش ، آب در جوی روان می گردد .طبق معمول ، نبوده ... و حالا چون سایر قهرمانهای کیمیایی ، سر و کله اش پیدا شده ، آدم را یاد ابتدای فیلم « کلاه » اثر ژان پیر ملویل می اندازد که راه رفتن « سرژ رجیانی » در یک فضای تهی را شاهد هستیم . می شود حدس زد که فضلی از زندان آمده .
در جدیدترین ساخته آقای کیمیایی ، فیلم « خون شد » ، قهرمانش « فضلی » با بازی زیبای « سعید آقاخانی » ، در شبی تاریک می آید ، شبح وار چون « گوست داگ » ،  معلوم نیست که از کجا آمده ... وسترن وار ... با این تفاوت که قهرمان ، دیگر سواره نیست و گویی ، ظلم و جور زمانه ، او را از باره خود به زیر کشانیده. انگیزه ای بسیار والا دارد ... همچون « اتان ادواردز» با بازی « جان وین » در فیلم « جویندگان »  The Searchers  1956 ساخته زیبای « جان فورد »  ... انگیزه اش ، یافتن برادر زاده اش است که توسط سرخپوستان ، دزدیده شده .
اما « فضلی » فیلم « خون شد » ، مشکلات بیشتری را پیش رو دارد ...  هم خانه و هم خانواده و هم در جستجوی عشق !                                                                              محوریت در فیلم « خون شد » ، خانه است . آقای کیمیایی به « خانه » قداست می دهد ... خونه یعنی همه چی ...                                      
 خانه ملتهب است و اغیار هم در آن ، جا خشک کرده اند . چراغهای اصلی خانه ، خاموش است .  در یک نمایی از بالا ، باد سهمگینی خانه را در می نوردد . خانه ، آشفته است . ابتدا باید این آشفتگی را به سامان رساند . باید ، اغیار و نامحرمان ، شرشان از این خانه  ، کم شود . سند خانه ، روی بی مسئولیتی پدر ، دست مهاجمان است . باید دوباره سند را بدست آورد .
خواهر و برادری فعلاً در این خانه نیست . دست پدر ، ضرب دیده است و نمی تواند آن نوای زیبای تارش را بدرستی بنوازد ، نوای این خانه غمگین است  ...  این خانه سیاه است !
می بینیم که فضلی مشکلات عدیده ای ، پیش رو دارد ، باید این هفت خوان را طی کند ... باید عشقش را بیابد.
برادری که در ظاهر ، مشکل روانی دارد ولی گویی تحمل جامعه اش را ندارد و خود خواسته به آسایشگاه رفته است
فضلی باید دوباره ، خانواده را سر پا کند ، این خانواده مضمحل ، برایش گران تمام شده و نمی تواند از کنار آن ، بی تفاوت بگذرد ... اغیار باید بروند که می روند ... چراغهای خانه ، باید روشن شود که یک یک می شود  و سند هم باید برگردانده شود که می شود ... خانه را می خواهند خراب کنند یعنی اصالت را و هنرمندی چون آقای کیمیایی ، و قهرمانش ، فضلی ، نمی توانند آرام بگیرند .باید کاری کرد  ،  و این حرکتی است قهرمانانه ... باید خواهر را نجات داد ، خواهری که در بند شوم اعتیاد است . اگر قیصر ، برای خواهرش ، رگ گردنی شد اینجا فضلی ،  علاوه بر خواهر ، با چالشهای مختلفی روبروست .
اینجا سه مسئله مهاجم تن ( اعتیاد خواهر ) ، مهاجم ناموس ( شوهر خواهر ) و مهاجمینی که برای خانه ، دندان تیز کرده اند، وجود دارد . دقیقاً همان سه اصل بنیادینی که سید رسول « گوزنها » با آن روبرو بود .
و فضلی قهرمانانه از پس اینها بر می آید ، با رنگ و بوی « قیصر و گوزنها »
فیلم « خون شد  » ، از جنس سینمای ناب کیمیایی است ،قهرمان پردازانه ... پس از مدتها شاهد حضور تمام عیار یک قهرمان میانسال ( فضلی )، از تبار خود استاد هستیم .
 بازیهای زیبای بازیگران بخصوص سعید آقاخانی در بهترین نقش خود تا الان ( به زعم نگارنده )  ، و بازی زیبای سیامک صفری  ، و همینطور نسرین مقانلو  ، چشمگیر است.
فیلمبرداری زیبای علیرضا زرین دست ، فیلم را اعتلا می بخشد.
فیلم « خون شد » آقای کیمیایی ،  ما را زنده کرد ، فهمیدیم که برای یکبار هم که شده ، سر و کله غیرت ، پیدا شده  غیرتی که به بیرون کردن اغیار و مهاجمان ، چه از لحاظ جسمانی  و چه از لحاظ روحی از درونمان ، خانه مان ... وطنمان ،  و بازگردانیدن تمام اجزای خانواده یعنی همه یعنی عرق ملی ، می انجامد.
فیلم « خون شد » ، به نظر حقیر ، ملی ترین فیلم در سینمای ایران است .
فضلی ، آن هنگام که تمام این هفت خوان ، طی می شود تازه خانه را در جایگاه آوردن عشق ، می یابد.
و فضلی  ، خونین ، افتان و خیزان ، اما پا برجا ، در کوچه گم می شود و فضلی در یک شب، می رود!

محمدرضا زال بیک